Fossiele zeeëgel: Hemipneustes striatoradiatus (= Hemipneustes radiatus)

Een tekening van een fossiele zee-egel uit de familie Holasteridae. Het was vooral een oefening in consequent stippelen in inkt voor structuren en schaduwen.

Ik heb de zeeëgel in een groeve buiten Maastricht gevonden (Groeve 't Rooth). Het is zo'n 10 cm lang en 8 cm hoog. De schaal is geheel gevuld met matrix, bestaande uit allerlei zee dieren die weer in dit fossiel zijn gefossiliseerd. Helaas was de bovenzijde beschadigd, anders was dit een prachtexemplaar. Een museum waardig. Overigens heb ik dit exemplaar samen met andere fossielen geschonken aan het Natuurhistorisch Museum te Rotterdam.

Dit soort zeeëgels verschenen tot en met het Krijt. Mijn exemplaar uit het Maastrichtien, de laatste etage in het Krijt-tijdperk. Daarna kwam de omslag die de dino's doodde.

Het Krijt is een geologisch tijdperk dat duurde van ongeveer 145 tot 66 miljoen jaar (Ma) geleden.

Hemipneustes zijn zee-egels met een zwaarlijvige vorm, zeer convex met platte onderzijde. De apex wordt naar achteren gedragen, wat hoger is. De voorste groef is lang en smal, diep. Hemipneustes striatoradiatus onderscheidt zich van andere zee-egels doordat het afgeplatte orale oppervlak een vrijwel rechte hoek vormt met de flanken en door zijn langwerpige, bijna conische vorm. In de hemipneutiek bevindt de mond zich op het vlakke orale oppervlak. Bij het naderen van de mond, tonen de ambulacrale zones de ontwikkeling van een sterke tussenwervelige knol. De anus is ondertussen niet aan de orale kant. Het bevindt zich in een holte, aan de voet van de flanken, net voorde boeg van het dier. (Dit is een Google-vertaling van een Frans tekstje (bron: http://www.fossiliraptor.be/annee2006.htm)).