Cattleya maxima in de Hortus Leiden

Afgelopen week veel tijd verloren met de nieuwe upgrade van Windows 10. Niets deed het meer.

Maar nu kan ik weer verder!

Vorige week vrijdag weer een botanische tekendag in Leiden in de Hortus. Samen met drie andere leden van de Vereniging Botanische Kunstenaars Nederland. Het was buiig, winderig en koud, dus bleef ik binnen. Eén van de anderen was zo dapper om buiten te gaan zitten in het monument voor Siebold. Daar zat ze beschut. Naar later bleek is een granieten zitting toch ook wel erg koud en ze kwam verkleumd ter lunchtafel en daarna naar huis om weer op te warmen.

Ik en de andere twee trokken naar de tropen(kas). Daar besloeg je bril meteen en waande je in een nevelig regenwoud.

Ons vorige plekje boven was in gebruik door een schoolklas, dus ging ieder voor zich een plekje in de andere kassen zoeken, op zoek naar een geschikt onderwerp.

Al gauw stuitte ik op een orchidee. Er was genoeg ruimte omheen om te gaan zitten op mijn, nogal gammele, opvouwbare visstoeltje. Maar het ging, mits je niet te schielijk bewoog.

Het orchidee is Cattleya maxima.
Deze soort komt voor in de droge en tropische bossen van Ecuador en Peru.
Geografische spreiding is het overvloedigst in de provincies El Oro, Loja, Santa Elena, Manabí, Guayas en Los Ríos. Afhankelijk van de locatie varieert de kleur van de bloemen. Het is mogelijk om ze in het wild te vinden, maar er zijn er nog maar zeer weinig. De kleuren alba, semialba tinten en coerulea worden uitgestorven geacht in het wild.

Om een idee te geven hoe zo'n plant eruit ziet een foto. De tint komt ongeveer overeen met die van de Hortus. Al was die was sterker magenta-achtig (zoals in de bloem).



Cattleya maxima (bron: slippertalk.com )

Mijn schetsen gaan weer zover als mogelijk in detail. Alleen wat zichtbaar is, is geschetst. Ik had graag nog wat meegenomen om open te snijden, maar ik zag geen Hortus-medewerker om toestemming te vragen. Daarom geen schetsen van het inwendige van de zaadpeul of van de geslachtsorganen in de bloem. Ik kon daar niet bij zonder de peul of bloem te beschadigen.




Cattleya maxima

Die zaadpeul overigens had een bijzonderheid. Dat valt je alleen op als je tekent en heel goed moet kijken: op de bloemstengel zijn, nauwelijks zichtbaar, drie bruinige streepjes van ongeveer 2,5 cm in de lengte van de stengel. Het houdt een centimeter voor de bloem op. Bij uitgebloeide bloemen zag ik dat die stengels op de plaats van de streepjes opzwellen tot een soort peul. De bruine strepen zijn later de plekken waar de peul openbarst en het zaad kan vrijkomen. De constructie is dus al voorbereid op deze taak! Zo ontdek je steeds weer wat leuks.

Detail peul

De zachte potloodschets kwam niet goed over door het scannen. Bovenstaande tekening was verschoten van kleur. De kleurstaal is dus meer magenta en niet paars. Zie hieronder zoals het eerst was. Details waren niet veel beter of zelfs slechter.

Een eerste scan. Niet echt iets om mee voor de dag te komen!

Het vergde veel tijd om dit goed uit te zoeken, maar wel belangrijk. Ik heb nu een standaard scaninstelling op mijn printer/scanner geprogrammeerd. Hiermee moet in de toekomst de meest voorkomende problemen voorkomen worden, hetgeen zeer veel tijd zal uitsparen.