donderdag 10 november 2016

Anijschampignon, ofwel de Akkerchampignon

Er kan natuurlijk geen herfst voorbij gaan zonder tenminste één paddenstoel te hebben getekend. Op mijn fietstocht gister terug uit Gouda zag ik een groepje witte paddenstoelen staan in het gras onder een aantal elzenbomen. Ik heb er twee geplukt, één nog helemaal dicht en één net open.

De open paddenstoel verkleurde snel, van bijna spierwit tot beige met een zweem naar botergeel/oranje-achtig. De gesloten paddenstoel ditto, maar langzamer.

Van beiden heb ik een schets gemaakt. En een sporee van de open paddenstoel.

Een sporee is een sporenafdruk van een paddenstoelenhoed.

Die maak je zo: Je snijdt de hoed van de steel af net onder de lamellen of gaatjes, zodat de hoed vlak op papier kan liggen. Je legt de hoed met de lamellen (of gaatjes) naar onder op het papier.
Dat laat je een nacht rustig liggen.

Ondertussen worden de sporen rijp en vallen van de wanden van de lamellen of wanden van de gaatjes uit de hoed naar beneden op het papier. Daar het windstil is vallen ze recht onder de hoed op een hoopje. Dat hoopje volgt de lamellen, zodat er streepjes ontstaan. Of ze vallen in de vorm van de openingsgaatjes in de hoed.

De volgende morgen til je de hoed voorzichtig op en plak je er een transparant folie overheen (b.v. Boeklon).

Een overzicht van de verschillende detailtekeningen.

Overzicht schetsen
Een getekende sporee met eronder een doorsnede van de stam met twee lamellen.
Die lamellen lopen niet altijd recht door, maar hebben soms inkepingen.
Anijschampignon van opzij met hoed open


Een jonge champignon die nog gesloten is.
Detail van de aanhechting van de lamellen in de gesloten hoed






Geen opmerkingen:

Een reactie posten